Bu konuda bir çalışma yapmadım.
Yakın tarihini herkes bilir.
Yakın tarihte Tarsus’ta 50 ‘den fazla Çırçır fabrikası vardı.
Şimdi Ziraat Odası başkanının açıklamasına göre 7 Çırçır fabrikası kalmış.
Onlarda ki iyi kalmış.
Bundan sonra pamuk ekimi çoğalır mı bilemem.
Fakat Çırçır fabrikası olup ta kapanan yerlerden bazıları boş.
İnşallah Beyaz Altın dediğimiz pamuk ekimi çoğalırda, Tarsus’ta mevsimlik işçilikte olur.
Çırçır fabrikalarında çalışanlar çoğalır.
Bunu başka sanayi işleri takip eder.
Tarsus’ta kapanan fabrikalar inşallah yeniden kurulurda Tarsus bir derin nefes alır.
Bilindiği gibi Tarsus’ta bir çok fabrika kapandı.
İşsiz sayısı çığ gibi büyüdü.
Aylarca çocukları aç kalan kişiler oldu.
Fabrikada ki işine güvenip borçlananlar oldu.
Tarsus’ta bazı fabrikaların binaları duruyor.
Tarsus’un rüzgârı bir kapısından girip öbür kapısından çıkıyor.
Tarsus’ta bir fabrikamızda imal edilen kumaş İngiltere de yok satıyordu.
Şimdi sarımsak bile ekmiyoruz.
Çok eski yıllarda Tarsus’ta fakir vatandaşlar hasır örer satar ve ekmeğini kazanırdı.
Şimdi satacak bir şeyde kalmadı.
Tarsus’ta inekçilik yapanlar vardı.
Süt, yoğurt satar geçinirlerdi.
O satılan yoğurdun tadı halen damağımda gibi.
Şimdi ne yediğimiz belli değil.
Peynirin bile tadı kaçtı.
Her şeyin tadı kaçınca fabrikalarda başka yere kaçırıldı.
Nasıl bir politika izlendiyse izlendi.
Tarsus boşalmaya başlandı.
59 vilayetten büyük olan Tarsus’ta yüksek olarak palmiye ağaçlarından başka bir şey görülmez oldu.
Tarih tekerrürden ibaret derler.
Bekleyip görelim.
Bana göre çok şey değişecek.
ARŞİV MAKALE
